Μιχάλης Αγόρας

(Διπλ. Μηχανολόγος Μηχανικός, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, 2005, PhD and MSc in Mechanical Engineering and Applied Mechanics, University of Pennsylvania, USA, 2010)

Επίκουρος Καθηγητής Μη Γραμμικών Σύνθετων Υλικών. Ειδικεύεται στην ανάπτυξη μοντέλων ομογενοποίησης για τη μελέτη, το σχεδιασμό και τη βελτιστοποίηση των ιδιοτήτων σύνθετων υλικών όπως οπλισμένα πολυμερή με ινώδεις μικροδομές (glass- and carbon-fiber composites), ενισχυμένα ελαφρά μέταλλα, κράματα με μνήμη μορφής (shape memory alloys), πορώδη υλικά, κλπ. Τα υλικά αυτά χρησιμοποιούνται ευρέως σε τεχνολογικές εφαρμογές σε ενεργειακές υποδομές (ανεμογεννήτριες, αγωγοί μεταφοράς υδρογονανθράκων και ύδατος), στην αεροπορική βιομηχανία, στην αυτοκινητοβιομηχανία, στη Ρομποτική, στη Βιοϊατρική και αλλού.

Νικόλαος Ανδρίτσος

(Διπλ. Χημικός Μηχανικός (1979), ΑΠΘ, MSc (1981) Chemical Engineering, University of Manchester (UMIST), Ηνωμένο Βασίλειο,
PhD (1986) Chemical Engineering, University of Illinois at Urbana-Champaign, Η.Π.Α.)

Καθηγητής Πειραματικών Φαινομένων Μεταφοράς

Νικόλαος Αράβας

(Διπλ. Μηχανολόγος Μηχανικός (1980), ΑΠΘ, MSc (1982) in Theoretical & Αpplied Mechanics, University of Illinois at Urbana-Champaign, ΗΠΑ,
PhD (1985) in Theoretical & Αpplied Mechanics, University of Illinois at Urbana-Champaign, ΗΠA)

Καθηγητής Υπολογιστικής Μηχανικής των Κατασκευών

Δημήτρης Βαλουγεώργης

(Δίπλ. Μηχανολόγου Μηχ. ΑΠΘ 1980, MSc 1982 και Ph.D. 1985, Department of Mechanical Engineering, Virginia Polytechnic Institute and State University, ΗΠΑ)

Καθηγητής Αναλυτικών και Υπολογιστικών Μεθόδων Μεσοκλίμακας σε Φαινόμενα Ροής και Μεταφοράς. Έχει 25-ετή ερευνητική και εκπαιδευτική εμπειρία στην ανάλυση φαινομένων μεταφοράς ροής και θερμότητας και η έρευνά του επικεντρώνεται στην κινητική θεωρία αερίων, στην αεριοδυναμική χαμηλών πιέσεων (αντλίες/συμπιεστές, αισθητήρες, δίκτυα σωληνώσεων, κτλ.) και σε μικρο-ηλεκτρομηχανολογικά συστήματα. Επίσης έχει 10-ετή επαγγελματική εμπειρία ως μηχανικός νέων έργων στην πετροχημική βιομηχανία (διυλιστήρια και εργοστάσια χημικών) και συγκεκριμένα στον σχεδιασμό, προμήθεια και επίβλεψη εγκατάστασης βιομηχανικού εξοπλισμού. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται συστηματικά με την ανάλυση και προσομοίωση ηλιακών θερμικών συστημάτων.

Σπύρος Α. Καραμάνος

(Διπλ. '89 Πολ. Μηχ. ΕΜΠ, MSc '91 in Structural Engineering και PhD '93 in Structural Mechanics, Dept. Civil Eng., The University of Texas at Austin, ΗΠΑ)

Καθηγητής Υπολογιστικών Μεθόδων-Πεπερασμένων Στοιχείων των Κατασκευών. Έχει 30-ετή ερευνητική και επαγγελματιή εμπειρία στην δομική ανάλυση, σχεδιασμό και στην δομική ακεραιότητα ενεργειακών υποδομών για υδρογονάνθρακες και για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ειδικεύεται στην δομική ανάλυση και σχεδιασμό δεξαμενών, δοχείων πίεσης, σωληνώσεων, αγωγών μεταφοράς υδρογονανθράκων και ύδατος, καθώς και υπεράκτιων κατασκευών (offshore structures). Τα τελευταία χρόνια, η έρευνά του εστιάζει στην ανάλυση/σχεδιασμό αγωγών (υδρογονανθράκων και ύδατος) έναντι σεισμικών δράσεων και άλλων γεω-κινδύνων, και στην δομική συμπεριφορά θαλάσσιων κατασκευών για την παραγωγή αιολικής και κυμματικής ενέργειας.

Αλέξης Θ. Κερμανίδης

(Δίπλωμα Πολιτικού Μηχανικού του Πανεπιστημίου Πατρών (1996), Διδακτορικό Δίπλωμα του Τμήματος Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών (2003))

Αναπληρωτής Καθηγητής Μηχανικής Συμπεριφοράς Μεταλλικών Υλικών.

Βασίλης Μποντόζογλου

(Διπλ. 1982 Χημικού Μηχανικού, ΑΠΘ, MSc 1986 και PhD 1988, Department of Chemical Engineering., University of Illinois at Urbana-Champaign, ΗΠΑ)

Καθηγητής Φαινομένων Μεταφοράς και Συσκευών Φυσικών Διεργασιών. Έχει 35-ετή ερευνητική και επαγγελματική εμπειρία στην πειραματική, υπολογιστική και θεωρητική ανάλυση φαινομένων ροής και μεταφοράς θερμότητας/μάζας, καθώς και στο σχεδιασμό των αντίστοιχων συσκευών. Ειδικεύεται στη διφασική ροή, και η έρευνα του επικεντρώνεται στη δυναμική διεπιφανειών σε πολλές κλίμακες (βαρυτικές, ιξώδεις και τριχοειδείς δυνάμεις, επίδραση επιφανειοδραστικών ουσιών). Τα τελευταία χρόνια, ασχολείται και με την ανάλυση και προσομοίωση φαινομένων ροής αέρα και μεταφοράς σωματιδίων στους πνεύμονες.

Κώστας Παπαδημητρίου

(PhD 1990 California Institute of Technology, ΗΠΑ)

Καθηγητής Δυναμικής των Κατασκευών.

Θανάσης Παπαθανασίου

(Δίπλωμα Χημικού Μηχανικού, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1985), M.Sc. in Chemical Engineering, University of Calgary, Καναδάς (1987), Ph.D. in Chemical Engineering, McGill University, Καναδάς (1991))

Καθηγητής στις Διεργασίες Διαμόρφωσης και Ροϊκές Ιδιοτήτες Πολυμερών Σύνθετων Μέσων.

Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα στα πλαίσια του ΑΔΕΣ σχετίζονται με τον  σχεδιασμό μικροδομής μονωτικών συνθέτων υλικών (heat shilding  materials) καθώς και με τoν σχεδιασμό και την ανάλυση της θερμικής  απόδοσης συνθέτων υλικών μέ βάση υλικά αλλαγής φάσης (phase change  materials, PCM) για την μείωση ενεργειακών αναγκών στην θέρμανση και  ψύξη κτιρίων.

Νίκος Πελεκάσης

(Δίπλ. 1986 Τμ. Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ, Ph.D. 1991, Dpt. Chemical Engineering, State University of New York Buffalo, Buffalo NY, ΗΠΑ)

Καθηγητής Υπολογιστικής Ρευστοδυναμικής. Έχει 35-ετή ερευνητική και επαγγελματική εμπειρία στην θεωρητική και υπολογιστική ανάλυση συστημάτων ροής με ταυτόχρονη μεταφορά θερμότητας και μάζας. Ειδικεύεται στην μελέτη ροών με κινούμενες ή/και παραμορφούμενες διεπιφάνειες παρουσία τριχοειδών, ιξωδοελαστικών και πεδιακών (βαρυτικών/ηλεκτρομαγνητικών) δυνάμεων. Έχει αναπτύξει υπολογιστικά και θεωρητικά εργαλεία για την ανάλυση, της ακουστικής υπογραφής μικροφυσαλίδων με ελαστικό κέλυφος με εφαρμογή στην στοχευμένη μεταφορά φαρμακευτικών ουσιών, και της μαγνητουδροδυναμικής ευστάθειας λεπτών επιστρώσεων υγρών μετάλλων με εφαρμογή στην κάλυψη και θερμική προστασία αντιδραστήρων πλάσματος.

Τάσος Σταματέλλος

(Διπλ. '84 Μηχανολόγος Μηχανικός ΑΠΘ, Διδάκτωρ Μηχανολόγος Μηχανικός '88 ΑΠΘ)

Καθηγητής Μηχανών Εσωτερικής Καύσης. Έχει 35-ετή ερευνητική και επαγγελματική εμπειρία στην μελέτη, σχεδιασμό και βελτιστοποίηση ενεργειακών συστημάτων, σε ποικίλες εφαρμογές. Ειδικεύεται στην εργαστηριακή και υπολογιστική (μέσω CFD και in-house λογισμικού) υποστήριξη σχεδιασμού κινητήρων οχημάτων, ναυτικών κινητήρων, συστημάτων υπερπλήρωσης και αντιρρύπανσης των καυσαερίων τους. Επιπλέον, έχει αναπτύξει σημαντική δραστηριότητα στη μελέτη και μοντελοποίηση λειτουργίας κτιρίων και ενεργειακών συστημάτων τους, καθώς και φωτοβολταϊκών συστημάτων για την αξιολόγηση και διάγνωση της ενεργειακής απόδοσής τους και την υποστήριξη του βέλτιστου σχεδιασμού.

Παναγιώτης Τσιακάρας

(Διδακτορικό Δίπλωμα 1992 Πανεπιστήμιο Πατρών)

Καθηγητής στα Συστήματα μετατροπής ενέργειας: κατάλυση, ηλεκτροκατάλυση και μηχανική κυψελίδων καυσίμου.

Γρηγόρης Χαϊδεμενόπουλος

(Μηχανολόγος Μηχ. ΑΠΘ 1982, MSc Ocean Engineering, MIT, 1985, MSc Metallurgy, MIT, 1985, PhD Metallurgy, MIT, 1988)

Καθηγητής Φυσικής Μεταλλουργίας. Δραστηριότητες: Υπολογιστικός σχεδιασμός μεταλλικών κραμάτων με εφαρμογές στην αυτοκινητοβιομηχανία, αγωγούς μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου, αεροπορική βιομηχανία και θαλάσσιες κατασκευές. Συγκεκριμένα: Χάλυβες TRIP, HSLA, Dual-Phase και MMnS. Κράματα Αλουμινίου των σειρών 2xxx, 5xxx και 6xxx. Κράματα Μαγνησίου. Συγκολλήσεις και προσθετικές κατεργασίες.

Γιώργος Χαραλάμπους

(Δίπλωμα Μηχανολόγου Μηχανικού ΑΠΘ 1999, MSc Imperial College 2000, PhD Imperial College 2009)

Επίκουρος καθηγητής θερμορευστοδυναμικών διεργασιών με ενεργειακές εφαρμογές. Η δραστηριότητα του επικεντρώνεται στην πειραματική έρευνα ενεργειακών εφαρμογών, όπως η έγχυση καυσίμου, ψεκασμός και σπρέι, καύση, μίξη, ροές με σωματίδια/σταγονίδια όπως και στην ανάπτυξη νέων μετρητικών τεχνικών με οπτικές μεθόδους με έμφαση σε οπτικά πυκνές ροές, όπως η τεχνική LIF/Mie για την μέτρηση του μεγέθους σταγονιδίων και η τεχνική της οπτικής συνδεσιμότητας.